Sir, you want masaaage? Taxi, transport? Yes?

15 mei 2011 - Cherating, Maleisië

Als je dacht dat ze bij de Albert Cuyp irritant zijn, think again.

 

Op dit moment ben ik in Kuala Lumpur, Maleisië. Na vertrek uit Indonesië, waar ouders + zus weer naar Nederland gingen, ben ik zelf verder gereisd naar het gestructureerde en ietwat saaie Singapore. 

Indonesië was nog erg leuk. Laatste bericht was volgens mij uit Pemuteran, aan de noordwestkust. Pemuteran was geweldig, en helaas viel het hotel daarna wel tegen. Nederlande eigenaar, die elke avond als een koning in zijn eigen restaurant zat. Eerste avond waren wij al een uur aan het wachten op ons eten, toen koning Bobo binnenkwam en die had binnen 15 minuten zijn eten. Naar. Voor de rest wel een leuke tijd daar gehad met een mooie excursie. Verder dacht ik nog dat er een gekko in mijn kamer zat, maar die bleek boven het plafond te zitten! Hoor je dan opeens 'krr..... GEKKO! ... GEKKO!' heel gek.

 

Dit was rond Ubud. Na Lovina zijn we verder gegaan naar Amed. Amed was fantastisch! Het ligt in het noordwesten en we hadden een erg mooi hotel, met een duikschool er aan vast. Manouk en ik hebben een proefles genomen en ik ben uiteindelijk ook de zee op gegaan, wat echt heel vet was. Wel had ik soms wat moeite met mijn oren klaren wat wel vervelend was. Moest ik steeds weer omhoog, en dan klaren, en weer naar beneden. De onderwaterwereld was echter heel vet om te zien. Ik besef me net overigens dat ik de nieuwste Indonesie foto's niet online heb gezet dus ik zet er wel wat foto's in van voor Amed.

Dit was het zwembad in Pemuteran:

 

Aan de ene kant de bergen, en aan de andere kant (voor de kijker achter je) de zee. Dat zag er zo uit:



Wel oke, toch? :-) Dit was voor de duidelijkheid niet Lovina.

Het eten was erg goed in Indonesie, met natuurlijk de wat mindere ervaringen en de top ervaringen. Een paar keer heb ik een giga hete curry gegeten waar het stoom echt van uit je oren kwam! En ja, sommigen van jullie weten dat ik bijvoorbeeld bijna nooit peper of zout eet omdat ik het eten toch al te sterk vind, nou, dat is veranderd hoor! Nog steeds zal ik geen peper en zo toevoegen uit mezelf maar ik kan wel beter pittig eten verdragen. Kan ik ook eens normaal bij de Thai eten zonder te vragen 'Mag ie heel erg mild?' Dat is net alsof je bij de slager vraagt om vegetarische lamskoteletjes.

Goed, Amed was leuk, daarna weer naar Sanur en daar zaten we in het Mercure Resort. Niet zoveel over te zeggen, behalve dat het heel erg relaxed was, en dat ik daar vrij weinig heb gedaan, behalve op een bedje bij het zwembad, of het strand (om het nog spannend te maken) te liggen. Nog een paar huilende en irritante peuters maar zodra die Manouk of mijn vader zagen staren waren ze ook weer stil dus dat viel mee.

Na Bali ben ik verder gegaan naar Singapore en zijn mijn ouders en zus weer terug gegaan naar Nederland. Ik vloog met Air Asia wat benen in de nek betekent, maar even lief lachen en geinteresseerd overkomen bij de jongen bij de gate leverde me toch weer een mooie exit row stoel op! Tja, er moet toch iemand zitten als ie neerstort!

Singapore is saai. Ben je wel eens in Canary Wharf geweest in London? Nee? Het is het zakencentrum van London, vol met hoge gebouwen, Starbucks, een shopping mall en mannen in pak, en dat is het. Singapore is dus net zo. Ik zal wel alle 'verborgen parels' hebben gemist, maar een stad waarin je constant moet zoeken naar die parels is niet leuk vind ik. Na een volle dag zwetend en puffend rondlopen was ik blij dat ik de dag erna alweer een vlucht had naar Kuala Lumpur. De prijs van een busticket was net zo hoog als een vliegticket dus als je me een beetje kent weet je dat ik niet eens een fractie van een seconde hoefde na te denken wat ik ging doen. Na een vlucht van 50 minuten kwam ik aan in Kuala Lumpur. Ik heb nog de incheck mevrouw proberen te verleiden maar helaas pindakaas, de vlucht zat helemaal vol, en ik zat naast een huilend kind. Volgens mij had ze dat gewoon expres gedaan...

Kuala Lumpur was echt een giga verschil vergeleken met Singapore. Deze stad is groot, chaotisch, druk, maar tegelijkertijd ook weer heel leuk, en veelzijdig, en met veel strakke gebouwen, dus het is een beetje een mix. Ene moment loop je in de mall met merken als Louis Vuitton en Chanel, je loopt de mal uit en je staat 2 minuten later weer tussen de Louis Vuitton en Chanel, maar dan zeg maar de Chinese variant. Dat brengt me weer op iets wat ik zo bijzonder vind aan vooral Nederlanders en Duitsers; in bepaalde vakantieoorden (Turkije, kuch, Spanje) zie je ze rondlopen met niet-zittende witte tank tops met gigantisch schreeuwend erop DOLCE & GABBANA. Dan denk ik; waarom? Denk je nou echt dat we nu denken; 'Wow, wat tof! Jij hebt een heuse D&G tanktop aan?' Kom op... Als er iemand is die me hier een verklaring voor kan geven, graag! Ben jij nou zelf zo'n anonieme witte tanktop drager, dan mag je ook altijd anoniem antwoorden.

Goed, terug naar KL ... Oversteken daar is een hele belevenis, aangezien auto's stoplichten negeren en je dus maar goed moet kijken en er tussendoor moet rennen. Mam, als jij dat had gezien dan had je 24 keer een hartaanval gehad. In Kuala Lumpur heb ik vooral veel uitgelapen, want mijn hostel was uitermate relaxt, en ook lekker rondgelopen. Je hebt in KL de 5 na grootste shopping mall, waar menig Nederlands meisje een (...) van zou krijgen (vul zelf een passend woord in). De Berjaya Times Square Mall is 700.000 vierkante meter groot. Bedenk even dat de Bijenkorf ongeveer 20.000 vierkante meter is. Snap je hem al? Even een foto (die niet van mezelf is):



Goed, daar heb ik mezelf dus een middag vermaakt met eh, vooral eten. Want dat doe je hier gewoon veel. Alles is zo goedkoop. Ben mezelf giga te buiten gegaan aan sushi, voor iets van 5 euro. Hoefde voor de rest van de dag niks meer! Maar het toppunt van deze mall is wel dat ze een indoor thema park hebben! Iedereen die zich al eens heeft afgevraagd waar dat gekke email adres van mij nou vandaan komt: *tromgeroffel* Ik was/ben helemaal gek van achtbanen. Gelukkig is de manie wat minder erg dan vroeger en ben ik nu nog WEL aanspreekbaar als ik een achtbaan zie, in plaats van spastisch te gaan bewegen in de richting van de achtbaan. En nu komt de verrassing; ik ben er niet in geweest! Ik vond het te duur. Suffe Nederlander dat ik ben (het was 8 euro). Nu ga ik straks dus terug. Niet voor de achtbaan, hoor...

Hier nog een foto:


In Kuala Lumpur ben ik ook nog naar een klassiek concert geweest. Het Malaysian Philharmonic Orchestra speelde onder Claus Peter Flor Mahler 9. Ik had verwacht dat kaartjes onbetaaldbaar zouden zijn, maar nee; een regulier ticket op de laatste rang was 4,75 euro. Wow! Wel een probleem; ze hebben daar een strikte dresscode. Nette broek, nette schoenen, overhemd, jasje. Broek en overhemd had ik, maar schoenen en jasje... na even informeren bij de balie bleek dit geen probleem te zijn! Ik moest die avond drie kwartier voor aanvang naar de garderobe komen en daar zouden ze dan wel een leenjasje en schoenen hebben. Ik terug naar het hostel, omgekleed, en weer terug. En ja hoor. Kreeg na het inleveren van mijn paspoort een zwart jasje en zwarte schoenen. Hilarisch! Toen moest ik nog een ticket kopen. De beste rang was natuurlijk veel duurder dan de 4,75... maar Tom zou Tom niet zijn als ie het toch even zou proberen. Dus vaste routine erin bij het kassameisje (lees; charmes in de strijd gooien) en hee, daar zat ik hoor, op het frontbalkon. ik heb erg genoten van Mahler 9 :-).

De iconen van Kuala Lumpur zijn de Petronas Towers. Echter... als je deze wilt bezoeken moet je rond 7:15 !!!! in de rij staan. Hallo, 7.15. Zeven uur en vijftien minuten. In de ochtend. Op vakantie.
Je begrijpt het al, ik ben dus niet naar de Petronas Towers geweest.

Na Kuala Lumpur ben ik naar het strand dorp Cherating vertrokken. Cherating ligt aan de oostkust en is erg rustig, je ziet hier meer locals dan toeristen. Ik slaap voor 30 ringgit (7 euro) in een hutje met twee persoons bed en eigen badkamer, wat prima is! Gezellige mensen hier. Er zijn zo weinig backpackers dat eigenlijk iedereen die hier is met elkaar op trekt, want veel keus is er niet. Behalve de Franse koppels, want die houden zich altijd afzijdig. Deels omdat ze onverstaanbaar Engels spreken. Als je dan al 3 cocktails op hebt en een Fransman zegt 'diezz kektail iezz zztrung, how iez urzz?' dan registreer je al lang niet meer wat ie zegt dus concentreer je je maar op andere dingen. Niet handig.

Morgen ga ik naar de Perhentian eilanden. Om jullie alvast even jaloers te maken:

 

Niet verkeerd dacht ik zo. Ik lees overigens net dat ik ik in het begin van dit bericht in KL zat en nu in Cherating; ik ben dus daar begonnen en hier verder gegaan.

Goed! Dat was het wel weer zo'n beetje. Hoop een keer wat te horen van jullie, maar eh, ik reken er maar niet op.

Tom

4 Reacties

  1. Guy:
    15 mei 2011
    Well, I see you are back in the swing of things. Shopping, upgrades, and beaches .. seems to be the theme of this blog. I loved the comment about French guys speaking English ! lol

    The water looks wonderful, and you're probably working hard not to burn your skin.

    All is well here in Canada .. the weather has turned nice, and I'm busy in my garden. Hope to chat more with you soon.

    Guy

    xx
  2. loes:
    15 mei 2011
    heey die Tom

    nou als ik het allemaal zo lees heb jij het echt helemaal te gek .Heb in de tussentijd je ouders en zus ook al gesproken en leuke verhalen gehoord dus we blijven goed op de hoogte .
    nou lieve neef blijf je te gekke verhalen schrijven en nog heel veel plezier op je verdere rondreis.
    lieve groetjes van loes en de rest :-)
  3. Marieke:
    18 mei 2011
    Haaaai Tom,

    wat ziet het er goed uit, mooie foto's!!!!
    Geniet ervan!!!
  4. wilma nauta:
    19 mei 2011
    zo,wereldreiziger, het gaat je goed zo te lezen! Wat is in hemelsnaam een tanktop? Een tanktop zou mij wel passen denk ik.Toch geloof ik niet dat dat zo is, Raar He? Je komt wel op de meest prachtige plekken zeg. Goed in je opslaan jongen het zijn prachtige herinneringen. Tot je volgende verslag, liefs Wilma.