Kia Ora!

Hoi,

Sinds 5 dagen ben ik in Nieuw Zeeland en ik heb nog nooit zo snel een land leuk gevonden. In Brazilie moest ik heel erg wennen en in Argentinie en Chili ook, maar hier... de mensen zijn zo vriendelijk, de natuur is mooi, het is veilig, en het is gewoon tof. Ja, ik snap best dat mensen hierheen willen emigreren.

Na een paar dagen Chili ben ik dus de 8e vertrokken uit Santiago, heb in het vliegtuig mijn vorige blogbericht geschreven en na 13 uur (en een dag later, gek tijdsverschil) was ik in NZ. Het begon al bij de douane. Ze checken hier je tas op dingen als zaden, aarde en planten, want ze willen geen gekke bacterien en virussen hier. Ik moest mijn schoenen laten zien en ze zeiden, letterlijk: 'I'm sorry to ask you sir, but we really would like it to see your shoes for inspection. Do you mind?' OMG, dat is ZO'N shock na Zuid Amerika! Daar zou het zijn 'ZAPATOS' oid, waarna ze naar je schoenen zouden wijzen. Nou, ik had gelukkig geen plantjes onder mijn schoenen dus kon door en in de aankomsthal leerde ik 3 Engelse meisjes kennen die ook op mijn vlucht zaten (en we waren het er roerend over eens dat het eten en de service erg goed waren). Daar een paar uur mee gezeten. Ik kwam om 04:30 aan en de mensen met wie ik had afgesproken konden pas om 12:00 meeten, dus ik heb me op Auckland airport vermaakt. Gelukkig vind ik vliegvelden erg leuk, haha. Even de VVV geraadpleegd en weer verrast: superveel kaarten gratis mee te nemen, zelfs een hele gratis reisgids. En ook weer een erg vriendelijke dame achter de balie ('Hi honey, where can I help you with? You look a bit lost!'). Er was ook een douche die je kon gebruiken na het betalen van een borg, wat wel fijn was, want ik had natuurlijk geen toegang tot de arrivals lounge (verwend verwend verwend)!

Om 10:00 de bus gepakt naar het centrum, ook daar weer vriendelijkheid. Kwam buiten, kwam er een vrouw van de bus naar me toe: 'Are you alright my dear, can I help you somewhere with?' Ik begon bijna te denken dat ik echt in een of andere grappenshow zat, ik keek ook vrij geschokt volgens mij. Ik bedoel, in NL vinden we toeristen irritant en negeren we ze ongeveer, hier is het omgekeerd!

Ik heb besloten om in Nieuw Zeeland zoveel mogelijk te gaan 'couchsurfen', wat dus inhoudt dat je bij locals thuis slaapt. Er zijn websites voor, maar wat natuurlijk voor mij voor de hand liggender is: netwerken! Want hier komt ie: degene bij wie ik was in Santiago (die ik weer kende via iemand anders in Argentinie) kende iemand die in Wellington woonde en die had nog wel familie in Auckland. En mail gestuurd en hoppa, slaapplek binnen! Ze kwamen me om 12:00 ophalen en ik wilde ze natuurlijk eerst wel even leren kennen, straks was het een of andere Fritzl ofzo ... maar nee, 2 aardige mensen en we reden naar een van de suburbs van Auckland, Point Chevalier. Groot huis, zwembad in de tuin, eigen kamer met eigen badkamer: toch wel even beter dan een hostel hoor! Ze namen me ook mee uit voor lunch; superlief! Daarna een wandeling gemaakt waar ze vertelden over de geschiedenis van AKL etc, en jeetje, wat is Auckland mooi. De stad zelf niet echt maar zelfs hier is ZOVEEL natuur! Je loopt hier de straat uit en komt op het strand. En de andere kant op, 10 minuten rijden en je bent in het CBD (Central Business District). Bizar.

De volgende dag heb ik Auckland een beetje verkend, waaronder the North Head. Dit is een vulkaan (een van de vele rond Auckland) die werd gebruikt als verdediging op de zee, ze waren bang voor een invasie van de Japanners (die uiteindelijk ook is gekomen maar niet op de manier waarop ze het hadden verwacht; er zijn hier echt bizar veel Aziatische mensen). Verder nog even de stad in geweest en mijn 10 ritten buskaart gekocht, voor 250 dollar. Dat is 125 euro voor heel Noord Nieuw Zeeland doorkruisen, goeie deal als je het mij vraagt. Die avond lekker gegeten, gezwommen in het zwembad, en de volgende ochtend ben ik vroeg vertrokken naar Paihia in het noorden van het Noordereiland.

Paihia is een plaats wat in de Bay of Islands ligt, dus een baai met veel eilandjes. Een van de mooiste landschappen die ik heb gezien. Na een 4 uur durende busreis (waar wifi op zou zijn maar dat werkte niet helemaal) aangekomen en aangezien ik geen accomodatie had ben ik maar even naar de VVV gegaan. Na een welkom waar ik nog steeds een beetje overdonderd van was ('Hi darling, you look great today, what can I do for you?' - incluis giga smile), werd ik verwezen naar een hostel vlakbij de hoofdstraat. Ingecheckt, en meteen mensen leren kennen en een half uur later was ik bezig aan een 4 uur durende hike naar een waterval met een Argentijns meisje. Zo snel kan het gaan! De hike was erg mooi, over heuvels, door een mangrovebos, helaas geen Kiwis gezien, maar dat mocht de pret niet drukken. Op het eind nog Nederlanders tegengekomen tegen wie ik net heb gedaan Engels te zijn want we hoorden ze ongeveer 100 meter eerder al aankomen, terwijl het er echt stil was.
'Oooooh Henk, moet je siiiien? Nou keeeik nou tog! Wat een mooie fogel!' En Henk kwam al aangegallopeerd met de camera 'Nou Riet, da's egt mooi, ik had nooit verwacht dat Nieuw Seeland so mooi sou sein.' Nou de rest van de conversatie laat ik achterwege, het was tenenkrommend, vooral toen ze met een 'Hallo' groetten. Brrrrr. Wat ze zagen was een vogel trouwens. Ze waren serieus onder de indruk.

Die avond gekookt met het Argentijnse meisje en het gehad over de verschillen in mensen tussen hier en Argentinie, interessant. Ze was het er zelf ook wel mee eens dat Zuid Amerikanen een stuk minder vriendelijk zijn. Die avond gekookt, aardappels uit de oven met kaas, een salade van avocado, komkommer en tomaten en gekke kiprolletjes met kaas erin. Jullie hoeven je dus geen zorgen te maken over mijn eetgewoontes hier :-). Ook niet over drank, ik drink veel minder dan thuis. Die avond 'uitgeweest', maar aangezien Dronten nog een beter uitgaansleven heeft dan Paihia had ik het al vrij snel weer gezien. Gelukkig was het nog Happy Hour, 2 liter bier voor 5 euro! Ik was met een aantal Engelsen dus die waren gelukkig.

Na een korte nacht (brandalarm ging af om 4:00, niet tof) en een kater (want ja, ik moest natuurlijk ook bier meedrinken, sociale druk, aah!) ben ik even een rondje gaan lopen en kwam langs een touroperater die tours langs de eilanden aanbood. Ik hoorde 2 Engelse jongens er al over en toen ik terug kwam in het hostel besloten we met zijn drieen te gaan. De boot was vol met bejaarden (in de categorie irritant tot zeer irritant) en een paar outsiders waaronder wij en een handjevol andere onder-50'ers (ik weet dat wat ik zeg heel gevaarlijk is en NEE je bent niet bejaard als je ouder bent dan 50!). Bejaarden dringen voor, maar niet bij mij hoor. Uiteindelijk waren we een van de eersten die aan boord mochten en we hadden een goeie plek. Na een half uur varen werd verteld dat we dolfijnen gingen zien, waarna er verschillende opgewonden kreetjes werden geslagen. Na een half uur kwamen skipper en zijn vriendjes inderdaad naast ons zwemmen en het was leuk om te zien! Ze sprongen uit het water en deden allemaal truukjes, maar ik vroeg me wel af of dat hun natuurlijke doen en laten was? Beetje aandachtsgek, die Skipper. Toen verder gevaren naar 'Hole in the Rock' wat een erg pakkende benaming is voor wat het is, een gat in een rots. De Maori's (oorspronkelijke bewoners van NZ. Kia Ora is Welkom in Maori) hebben er allemaal wilde verhalen over die ik niet meer weet. Anyway. Op de terugweg uitgestapt bij Russell.

Russell is een oud vissersdorpje wat tegenover Paihia ligt, maar is veel kleiner en mooier. Daar een wandeling van een uur gedaan (op slippers), niemand tegen gekomen en uiteindelijk kwam ik bij een stil strandje uit. Heel stil. Ik had mijn zwembroek mee genomen maar omdat het zo stil was dacht ik; ach, waarom niet? Ik had mijn zwembroek wel braaf op de rotsen gelegd en ben vrolijk in volle glorie de zee in gerend. Je raad het al, er moet IETS mis gaan. Nou, geen vissen die ergens in beten waar ze niet in moesten bijten oid, gelukkig. Ik was lekker aan het zwemmen en keek om naar het strand en ja hoor. Kwamen er 2 mensen het bos uit, die nog vrolijk zwaaiden! Heerlijk. Zwem je dan ... begon al redelijk moe te worden maar om daar nou als een soort van Adam de zee uit te lopen, nee bedankt. Gelukkig gingen ze na iets van 20 minuten weer weg en kon ik mezelf het strand opslepen als een hijgende zeehond (want ik was bang dat ze terug zouden komen!). Snel zwembroek aangedaan en heerlijk in de zon gezeten voor een uurtje. Totaal geen besef van tijd, had geen telefoon of mp3 speler mee dus kon de tijd ook niet weten. Zo fijn! Toen toch maar weer terug gegaan en een hamburger aan zee gegeten. Terug in het hostel nog in de hot tub met de mensen van de avond ervoor en een slechte horrorfilm gekeken en de volgende ochtend ging ik weer naar Auckland. Om 07:30 ging mijn bus, ik was niet blij.

Om 12:00 was ik weer in Auckland en heb ik de bus genomen naar de suburb. Mijn hosts waren allebei werken maar ik had de code van de poort dus kon gewoon naar binnen. Zo goed van vertrouwen, echt bijzonder. Sowieso laat iedereen hier zijn deur open, erg bijzonder om te zien. Gisteren niet zo veel bijzonders gedaan, en vandaag zou ik een lange wandeling gaan maken maar ik ben verkouden dus helaas pindakaas. Morgen ga ik naar Tairua, wat op het schiereiland van Coromandel ligt. Schijnt erg mooi te zijn! En vlakbij een strand wat 'Hot water beach' heet. Je graaft een gat (op zijn Duits) en daar komt dan heet water in, en voila, daar is je thermaalbad. Ben benieuwd.

Verder ga ik daarna naar Taupo, Whakatane (spreek uit als Fackietanieee) en Rotorua, en dan Wellington, waar ik mijn verjaardag vier! Vergeet niet dat je me al -voor jullie- heel vroeg kunnen feliciteren, ik loop 12 uur voor op jullie.

Laten jullie weer een leuke reactie achter?

Tom